“Het is een vriend. Als ik eerder met hem had gepraat, was het misschien anders, beter gegaan”. Egbert vertelt over een privé-situatie. Een vriend had het moeilijk; was somber. “We sporten elke week samen en ik zag het gebeuren, weken lang en ik zei niks. Tot hij zich afmeldde...” Het ontroert Egbert: “Toen pas vroeg ik hoe het met hem ging”.
Koptekst
En toen kwam het opeens dichtbij
Egbert is deelnemer aan de training MHFA; Mental Health First Aid. “De EHBO voor mensen met psychische problemen”, legt hij uit. De gemeente biedt deze training aan, voor eigen medewerkers en vrijwilligers. Egbert helpt als vrijwilliger mensen met het invullen van hun formulieren. “Ik zie daardoor veel mensen. En veel van die mensen maken zich zorgen over hun situatie en hun financiën. In deze training leer ik om psychische problemen te herkennen. En vooral hoe ik mensen vervolgens kan aanspreken en helpen”.
In de training wordt een aantal veel voorkomende psychische problemen behandeld. "Dat is super interessant", vindt Egbert. “Maar de trainer zei steeds dat die kennis niet het belangrijkste is. Het gaat om wat we kunnen dóen”. Volgens hem is het simpel en moeilijk tegelijk: “Het begin is heel eenvoudig: je zegt gewoon dat je je zorgen maakt. Maar dat is juist wat ik bij mijn vriend niet deed”. Alle stappen uit het actieplan worden in de training geoefend: “Het eerste gesprek, hoe je de situatie inschat, communiceren, de juiste vragen stellen, informatie geven, zoeken naar ondersteuning..." Egbert somt het moeiteloos op. Hij lacht: “Dat actieplan is er echt ingestampt hoor, dat vergeten we nooit weer”!
Eén onderdeel maakte diepe indruk op hem: het gesprek over suïcide. “Misschien ook wel vanwege mijn vriend, hoewel die nog niet die gedachten had. Maar het is zo belangrijk om dat gesprek te voeren als het nodig is. We hebben het ook geoefend met elkaar. Het was maar een oefening, maar toch heel mooi omdat het zo zorgzaam is”.
Toeval of niet; de keer daarna kwam het onderwerp weer terug: “Een medecursist werkt als vrijwilliger in een instelling en zij sprak met een cliënt. Dat gesprek verliep zo, dat het onderwerp suïcide te sprake kwam. Toen kon zij het gesprek voeren zoals we dat hebben geoefend. En daarna de hulp van de instelling inschakelen”.
Egbert heeft het uitgepraat met zijn sportvriend. “Volgens het MHFA-boekje” lacht hij. “Hij neemt mij niks kwalijk. En ik kon hem wijzen op de mogelijkheid voor professionele hulp. Daar denkt hij nu over na”.
Egbert is een fictieve deelnemer aan de training MHFA. Zijn verhaal is opgebouwd uit verhalen die onze trainers horen van de cursisten.
